Atlanta Clinic/Oferta/Chirurgia kręgosłupa i neurologia

Zespół cieśni kanału nadgarstka

Tunel nadgarstka to wąskie przejście po wewnętrznej stronie nadgarstka złożone z kości i więzadeł. Nerw pośrodkowy, który kontroluje czucie i ruch w kciuku i pierwszych trzech palcach przebiega w tym miejscu wraz ze ścięgnami do palców i kciuka. Ucisk nerwu w tej okolicy skutkuje drętwieniem, mrowieniem, osłabieniem lub bólem dłoni, zwanym zespołem cieśni nadgarstka.

Zespół cieśni nadgarstka zwykle nie ma jednoznacznej przyczyny. Tunel nadgarstka jest wąski i sztywny, za każdym razem, gdy w okolicy występuje obrzęk lub stan zapalny, nerw pośrodkowy może zostać ściśnięty co spowoduje dolegliwości. Objawy mogą występować w jednej lub obu rękach (zwykle najpierw rozwijają się w ręce dominującej).

Objawy:

Ból,
Mrowienie,
Objawy najczęściej nasilające się w nocy lub zaraz po przebudzeniu,
Osłabienie kciuka,
Utrudnione wykonywanie pięści lub chwytanie przedmiotów,
Uczucie drętwienia rąk,
Zaburzenia czucia temperatury palców.

Czynniki zwiększające ryzyko:

Płeć – kobiety narażone są 3 razy bardziej niż mężczyźni,
Cukrzyca,
Dna moczanowa,
Niedoczynność tarczycy,
Ciąża,
Skręcenie lub złamanie nadgarstka,
Praca – uważa się, że częste pisanie na klawiaturze zwiększa ryzyko.

Powikłania:

Początkowo objawy zespołu cieśni nadgarstka pojawiają się i znikają, ale gdy stan się pogarsza, objawy mogą pojawić się na stałe. Ból może promieniować w górę ramienia aż do ramienia. Z czasem nieleczony zespół cieśni nadgarstka może powodować zanik mięśni kciuka (atrofia). Nawet po leczeniu siła i wrażenia nigdy nie zostaną całkowicie przywrócone.

Diagnoza:

Jest kilka testów, które przeprowadzi lekarz, aby sprawdzić, czy występuje zespół cieśni nadgarstka.

Test Tinela polega na stuknięciu nerwu pośrodkowego sprawdzając, czy powoduje mrowienie w palcach.
W teście Phalen lekarz sprawi, że będziesz przez chwilę ściskać grzbiety dłoni, aby sprawdzić, czy powoduje to drętwienie lub mrowienie.
Kolejny test, zwany elektromiografią, wykorzystuje cienką igłę wprowadzoną do mięśnia, aby zmierzyć aktywność elektryczną i ocenić uszkodzenie nerwu pośrodkowego.
Aby potwierdzić diagnozę, lekarz zleci badanie przewodnictwa nerwowego. W tym teście elektrody są umieszczane na dłoniach i nadgarstkach, a małe wstrząsy elektryczne są stosowane, aby zmierzyć, jak szybko nerw pośrodkowy przenosi impulsy.

Leczenie:

Ulgę często potrafi przynieść: odpoczynek ,unieruchomienie nadgarstka w ortezie, niesteroidowe leki przeciwzapalne oraz zimne okłady.

Kiedy objawy cieśni nadgarstka są poważniejsze, lekarz może zalecić kortykosteroidy. Sterydy mogą tymczasowo zmniejszyć stan zapalny wokół nerwu pośrodkowego i złagodzić objawy. Wstrzyknięcie miejscowego środka znieczulającego jak lidokaina, również może złagodzić objawy. Inne substancje wspomagające to: leki moczopędne zmniejszające obrzęk oraz suplementy witaminy B6.

Jeśli operacja jest potrzebna, zwykle wykonuje się ją w warunkach ambulatoryjnych w znieczuleniu miejscowym. Więzadło poprzeczne powodujące ucisk nerwu pośrodkowego zostaje przecięte, co ma zapewnić więcej miejsca w tunelu nadgarstka. Czasami procedura jest wykonywana endoskopowo, przy użyciu małej kamery włożonej przez bardzo małe nacięcie, by przeprowadzić procedurę.

Zaraz po zabiegu może pojawić się obrzęk i sztywność. Ból i osłabienie zwykle ustępują w ciągu dwóch miesięcy po operacji, ale całkowite wyleczenie może zająć od sześciu miesięcy do roku.